Menon (B) Lokale Helden Strekstaal Diest (27-04-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Menon info organisatie: Lokale Helden © Rootsville 2024

Overal over Vlaamse wegen kom je Lokale Helden tegen en zo ook in Diest. Op diverse plaatsen vonden op zaterdag concerten plaats met plaatselijke bands waarbij mijn keuze viel op 'Menon'. Dit collectief bestaat uit youngsters tussen 18 en 28 en om hen te beluisteren moest ik naar 'Trekstaal'. Deze locatie bestaat uit containers die omgevormd werden tot een concertzaaltje en noemde enkele jaren geleden nog 'Backstage Gitan' gelegen aan de Boudewijnvest van deze Oranjestad Diest. Daarvoor had deze ruimte al een leven achter als backstage op de helaas verdwenen Gitannekesfoor te Herselt.

'Menon' zijn jongeren die zich geroepen voelden om deze band op te richten met daarin Stefanie Vankerkhoven op vocals, Lars Laureys op drums, Staf Decoene als wizzard op de black & white keys, Nick Dewijngaert op gitaar, Jef Vandeweyer aan de gitaar met de dikke snaren en Dries Ceuleers op tenorsax. Onwaarschijnlijk dat deze groep no niet eens allemaal zijn samengekomen en dit zo hun eerste concert betrof. Dus de schoonheidsfoutjes zijn hun vergeven. De locatie is niet meteen geschikt om mooie plaatsjes te nemen en zo verkiezen we om deze maar in het ouwe getrouwe zwart-wit format te selecteren.

Voor hun nummers gingen ze grasduinen in de periode van soul, disco en funk en zo maken we een reis over Motown met 'The Supremes', over de disco van 'Saturday Night Fever' met de 'Bee Gees' langsheen de grooves van Nile Rodgers en bassist Bernard Edwards om uit te komen in volle discofunk met Kool & The Gang. Een behoorlijke opdracht maar met zorgvuldig uitgekozen nummers.

Met hun opener 'September' van de Amerikaanse soul & funk band 'Earth, Wind & Fire' die werd opgericht in 1969 door Maurice White. Deze band scoorde hun voornaamste hits in de 70-tiger jaren en ook 'Menon' voelen zich in hun sas met deze muziek. Als volwaardige 'Disco Diva' is het Stefanie Vankerkhoeven die hier meteen in de spotlights komt te staan.

Met doordringende beats weet drummer Lars Laureys de band in te leiden in de era van 'The Supremes' waarbij 'You Can't Hurry Love' aanvoelt of we zo ook terug de sixties kunnen herbeleven, smoothly overgaand naar Bill Withers zijn million selling hit 'Ain't No Sunshine'. Voor de meeste aanwezigen is het dan met 'Stayin' Alive' een gevoel van het jong zijn geweest als is John Travolta er hier helaas niet bij.

Je voelt meteen dat keyboardspeler Stef Decoene de oudere youngster is van deze band en zich bewust weet meester te zijn over zijn instrument. Op 'Stayin' Alive' van de 'Bee Gees' staat hij dan ook als een rots in de branding wanneer het even fout zou kunnen lopen. De disco era in onze muziek dat zijn uiteraard ook de herkenbare grooves van de groep 'Chic' met als hun hofleveranciers Nile Rodgers en bassist Bernard Edwards en zo beleven we ook hier op deze zaterdagnamiddag hun 'Good Times'.

Wat ik toch ook even mis is wat meer dynamiek en improvisatie bij het brengen van al die hits naast het afspelen ervan. Zo komen we uit bij one-hit-wonder 'Don't Mess With My Man' van 'Lucy Pearl', een nummer dat wel wat extra funk power kan gebruiken. De funky rifjes van Nick Dewijngaert en de grooves uit de basgitaar van Jef Vandeweyer vormen hier bij 'Menon' een perfecft huwelijk. 'Stevie Wonder's 'Isn't She Lovely' begint uitnodigend maar wordt dan even door een ingestudeerd intermezzo onderbroken door Jef om zo aan een drankje te komen. Ja, uit de oude doos is er nog steeds de yell 'genne drank, genne klank'.

Met nog een nummertje te gaan voor de pauze wordt dit weerom een geweldige hit van 'The Supremes' welk erna nog eens in een geschenkverpakking werd doorgegeven aan 'Ike & Tina Turner. Hierbij is de energiek wel een beetje te weinig om dit dynamische nummer over te brengen en dat is uiteraard allemaal de fout van 'Tante Tina' die op dat vlak tijdens haar carrière moeilijk te evenaren was. Tijd voor 'Menon' voor een break en even wat feedback te gaan halen bij familie en vrienden.

Het tweede deel van hun 'examen' wordt dan begonnen met de evergreen 'Sunny' die in 1966 werd uitgebracht door 'Bobby Hebb'. Een nummer dat kwam te ontstaan in een minder zonnige periode in het leven van Mr. Hebb maar ondanks dit alles het tot een 'Souljazz standard'wist te brengen. Mijn verwachtingen waren wel hoog gespannen bij het aanzetten van 'Groover Washington Jr' zijn meesterlijke hit 'Just The Two Of Us' welk tot stand kwam in samenwerking met Bill Withers. Aan de tenorsax hebben we bij 'Menon' dan Dries Ceuleers en hierop mag hij zijn instrument van Belgische afkomst tow wat meer laten shinen. Te clean is goed voor het examen maar niet voor een concert. Wat minder braaf en meer power Dries, de noten zijn quasi perfect.

Na een reünie met 'Sister Sledge' en hun 'We Are family' is het met 'I Wish' terug de beurt aan Stevie Wonder en zo komen we uit bij het nummer waarnaar ik begon uit te kijken. 'The Crusaders' en later ook als 'The Jazz Crusaders' is één van mijn favoriete band uit de voorbije era's. Het bewijs was er toen ze met Randy Crawford gingen samenwerken en die fabelachtige hit 'Street Life' over de ganse wereldbol in de charts kwamen te brengen.

Misschien mede door mijn persoonlijke smaak vond ik deze 'Street Life' zo ook hun beste 'Live Performance' van de middag al werd iedereen hier uitgenodigd ten dans op Lionel Richie zijn 'All Night Long'. Na nog een hitje van 'Chaka Khan' mochten de aanwezigen zich nog eens opwarmen met de outswinger 'Celebrations' van Kool & The Gang'.

Wetende dat ze nog niet echt allemaal samen in een repetitiekot zijn geweest en dit nog maar de try-out betrof smaakte dit bij mezelf naar meer en hoop ik zo dat ze een volwaardige ondersteuning krijgen op hun tweede 'Live' concert nu dinsdagavond in 'JH De Klinker' te Aarschot en dat is dan een echte concertzaal. Give us the disco power girl & boyzzz en weet dat 'the real thing' er ook pas stonden na heel wat studiowerk....de 'Wolrd Tour' is voor na het Conservatorium.